Από λίκνο σε λίκνο – κατευθυντήρια αρχή για την κυκλική οικονομία

Επιχειρηματίας με την ενέργεια και την περιβαλλοντική έννοια

Οι αδυναμίες της οικονομίας μας έχουν γίνει πιο ξεκάθαρες από ποτέ κατά τη διάρκεια της πανδημίας: ενώ οι Ευρωπαίοι έχουν μεγαλύτερη επίγνωση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που προκαλούνται από τα απορρίμματα συσκευασίας, ειδικά τις πλαστικές συσκευασίες, πολύ πλαστικό χρησιμοποιείται ακόμη στην Ευρώπη ως μέρος των προσπαθειών πρόληψης την εξάπλωση του κορωνοϊού και τις μεταλλάξεις του.Αυτό σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ), ο οποίος λέει ότι τα συστήματα παραγωγής και κατανάλωσης της Ευρώπης δεν είναι ακόμα βιώσιμα – και ειδικότερα η βιομηχανία πλαστικών πρέπει να βρει τρόπους για να διασφαλίσει ότι τα πλαστικά από ανανεώσιμες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται πολύ πιο συνετά, επαναχρησιμοποιούνται καλύτερα και ανακυκλώνονται πιο αποτελεσματικά.Η αρχή από λίκνο σε λίκνο ορίζει πώς μπορούμε να απομακρυνθούμε από τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Στην Ευρώπη και σε άλλα βιομηχανικά έθνη, οι επιχειρήσεις είναι γενικά μια γραμμική διαδικασία: από το λίκνο μέχρι τον τάφο.Παίρνουμε πόρους από τη φύση και παράγουμε αγαθά από αυτά που χρησιμοποιούνται και καταναλώνονται.Στη συνέχεια πετάμε όσα θεωρούμε φθαρμένα και ανεπανόρθωτα αγαθά, δημιουργώντας έτσι βουνά από σκουπίδια.Ένας παράγοντας σε αυτό είναι η έλλειψη εκτίμησης για τους φυσικούς πόρους, από τους οποίους καταναλώνουμε πάρα πολύ, πράγματι περισσότερο από ό,τι έχουμε.Η οικονομία της Ευρώπης χρειάστηκε να εισάγει φυσικούς πόρους εδώ και χρόνια και επομένως εξαρτάται από αυτούς, γεγονός που μπορεί να φέρει την ήπειρο σε μειονεκτική θέση όταν ανταγωνίζεται ακριβώς για αυτούς τους πόρους στο άμεσο μέλλον.

Έπειτα, υπάρχει η απρόσεκτη μεταχείριση των απορριμμάτων, την οποία δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε εντός των συνόρων της Ευρώπης εδώ και πολύ καιρό.Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η ανάκτηση ενέργειας (η ανάκτηση θερμικής ενέργειας μέσω αποτέφρωσης) είναι ο πιο χρησιμοποιούμενος τρόπος απόρριψης πλαστικών απορριμμάτων, ακολουθούμενη από την υγειονομική ταφή.Το 30% όλων των πλαστικών απορριμμάτων συλλέγεται για ανακύκλωση, αν και τα πραγματικά ποσοστά ανακύκλωσης διαφέρουν από χώρα σε χώρα.Το μισό από το πλαστικό που συλλέγεται για ανακύκλωση εξάγεται για επεξεργασία σε χώρες εκτός ΕΕ.Εν ολίγοις, τα απόβλητα δεν κάνουν το γύρο και το γύρο.

Κυκλική αντί για γραμμική οικονομία: από λίκνο σε λίκνο, όχι από λίκνο σε τάφο

Υπάρχει, όμως, τρόπος να κάνουμε την οικονομία μας να συνεχίσει να λειτουργεί: η αρχή του κύκλου υλικών από κούνια σε βάση περιορίζει τα απόβλητα.Όλα τα υλικά σε έναν κύκλο οικονομίας C2C μέσω κλειστών (βιολογικών και τεχνικών) βρόχων.Ο Γερμανός μηχανικός διεργασιών και χημικός Michael Braungart σκέφτηκε την ιδέα C2C.Πιστεύει ότι αυτό μας δίνει ένα σχέδιο που οδηγεί μακριά από τη σημερινή προσέγγιση για την προστασία του περιβάλλοντος, που περιλαμβάνει τη χρήση της κατάντη περιβαλλοντικής τεχνολογίας, και προς την καινοτομία προϊόντων.Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) επιδιώκει ακριβώς αυτόν τον στόχο με το Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία, το οποίο αποτελεί κεντρικό μέρος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και, μεταξύ άλλων, θέτει στόχους για την κορυφή της αλυσίδας βιωσιμότητας – σχεδιασμός προϊόντων.

Στο μέλλον, σύμφωνα με τις φιλικές προς το περιβάλλον αρχές της ιδέας C2C, θα χρησιμοποιούμε καταναλωτικά αγαθά αλλά δεν θα τα καταναλώνουμε.Θα παρέμεναν ιδιοκτησία του κατασκευαστή, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διάθεσή τους – αφαιρώντας το βάρος των καταναλωτών.Ταυτόχρονα, οι κατασκευαστές θα έχουν διαρκή υποχρέωση να βελτιστοποιούν τα προϊόντα τους σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες εντός του κλειστού τεχνικού τους κύκλου.Σύμφωνα με τον Michael Braungart, θα έπρεπε να είναι δυνατή η ανακύκλωση αγαθών ξανά και ξανά χωρίς να μειωθεί η υλική ή πνευματική τους αξία. 

Ο Michael Braungart ζήτησε τα καταναλωτικά αγαθά να παράγονται με όσο το δυνατόν πιο φυσικό τρόπο, ώστε να μπορούν να κομποστοποιηθούν ανά πάσα στιγμή. 

Με το C2C, δεν θα υπάρχει πλέον μη ανακυκλώσιμο αγαθό. 

Για να αποφύγουμε τα απορρίμματα συσκευασίας, πρέπει να επανεξετάσουμε τη συσκευασία

Το σχέδιο δράσης της ΕΕ εστιάζει σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής των απορριμμάτων συσκευασίας.Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ποσότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται για τη συσκευασία αυξάνεται συνεχώς.Το 2017, ο αριθμός ήταν 173 κιλά ανά κάτοικο της ΕΕ.Σύμφωνα με το Σχέδιο Δράσης, θα πρέπει να είναι δυνατή η επαναχρησιμοποίηση ή η ανακύκλωση όλων των συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ με οικονομικά βιώσιμο τρόπο έως το 2030.

Τα ακόλουθα προβλήματα θα πρέπει να επιλυθούν για να συμβεί αυτό: η τρέχουσα συσκευασία είναι δύσκολο να επαναχρησιμοποιηθεί και να ανακυκλωθεί.Απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για τη διάσπαση των λεγόμενων σύνθετων υλικών ειδικότερα, όπως τα χαρτοκιβώτια αναψυκτικών, στα στοιχεία κυτταρίνης, αλουμινόχαρτου και πλαστικού φύλλου μετά από μία μόνο χρήση: το χαρτί πρέπει πρώτα να διαχωριστεί από το φύλλο και αυτή η διαδικασία καταναλώνει πολύ νερό.Μόνο συσκευασίες χαμηλής ποιότητας, όπως χαρτοκιβώτια αυγών, μπορούν στη συνέχεια να παραχθούν από το χαρτί.Το αλουμίνιο και το πλαστικό μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία τσιμέντου για την παραγωγή ενέργειας και τη βελτίωση της ποιότητας.

Φιλική προς το περιβάλλον συσκευασία για την οικονομία C2C 

Ωστόσο, σύμφωνα με τη ΜΚΟ C2C, αυτός ο τύπος ανακύκλωσης δεν αποτελεί χρήση από κούνια σε κούνια και είναι καιρός να ξανασκεφτούμε τη συσκευασία.

Η φιλική προς το περιβάλλον συσκευασία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη φύση των υλικών.Τα μεμονωμένα εξαρτήματα θα πρέπει να είναι εύκολο να διαχωριστούν έτσι ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν σε κύκλους μετά τη χρήση.Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι αρθρωτά και εύκολα να διαχωρίζονται για τη διαδικασία ανακύκλωσης ή να είναι κατασκευασμένα από ένα μόνο υλικό.Ή θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένα για τον βιολογικό κύκλο, κατασκευάζονται από βιοδιασπώμενο χαρτί και μελάνι.Ουσιαστικά, τα υλικά – πλαστικά, πολτός, μελάνι και πρόσθετα – θα πρέπει να είναι επακριβώς καθορισμένα, στιβαρά και υψηλής ποιότητας και δεν θα μπορούσαν να περιέχουν τοξίνες που θα μπορούσαν να μεταφερθούν στα τρόφιμα, στους ανθρώπους ή στο οικοσύστημα.

Έχουμε ένα σχέδιο για μια οικονομία από λίκνο σε λίκνο.Τώρα πρέπει απλώς να το ακολουθήσουμε, βήμα προς βήμα.

 

Αντιγραφή από πόρους του Διαδικτύου

 


Ώρα δημοσίευσης: Μαρ-18-2021

Στείλτε μας το μήνυμά σας:

Γράψτε το μήνυμά σας εδώ και στείλτε το σε εμάς